تو را دوست میدارم ، نمی دانم چرا شاید این طبیعت ساده و بی آلایش من حد و مرزی برای دوست داشتن نمی شناسد ولی سخت در این مکتوب فرو نشسته ام تو مرا دوست می داری؟ ای فرشته نازل شده بر چشمانم ای شقایق زندگیم ای تنها ستاره آسمان قلبم ای زیباترین ، زیبائی های محبت ای بهانه خواب شبهایم ای تنها نیاز زنده بودنم ای آغاز روز بودنم ای نیمه پنهان من ای تمامی نفس و هستی ام و ای ساحلم عشق و امیدم دوستت دارم و با تو و حرفهایت جان می گیرم و زنده ام همیشگی ترینم میخواهمت چون جان شیرین و تا ابد و ابدیت بمان دوستت دارم تو از عبور جاده ها مرا بهانه کن فقط ساحلم تو همیشه در تنهایی من آن تک ستاره ای که برای من نغمه عشق را سر میدهی بیا تا دوستی هایمان را با گلهای سرخ آغاز کنیم و عشقمان رابا یاسها آذین کنیم. وکلبه ی عشق رادر بهاردر کنار جنگل بسازیم. وتنها من وتو پرنده های آن باشیم. آن ترانه ی عشق بخوانیم تا که دنیا باور کند ساحلم ماندنی ترین عشق توئی خیالی نیست من با تاریکی مدارا میکنم خدا تو را پشت قرص ماه برای من نگهداشته باید تقویم ورق بخورد روزها و ماهها و سالها بگذرند تا… تو بیایی بیایی و به مخمل مات شبهایم ستاره بپاشی و آنگاه محرم عطر پیراهنم شوی تو سهم من از قانون بی چون و چرای تقدیر هستی تقدیرم توئی و من از این تقدیر و سرنوشت راضی و خشنودم ساحل عمرم و زندگیم زیستن را تفسیر کن دستهایت را می گیرم و با تو به خورشید می رسم ساحل بیکران زندگیم
به رنگ عاشقانه ها مرا ترانه کن فقط
من از عبور جاده ها نشانی توخوانده ام
توهم بیا و با دلت مرا نشانه کن فقط
به روی بام خانه ام بساز آشیانه یی
بیا کنار من بمان بیا و لانه کن فقط
منم که پر زغصه ام اسیر دست یادها
بیا قلب خسته را پر از ترانه کن فقط 
بیا تا با هم ماندن را به زنجیر وفا بسپاریم
بیا تا آسمان قلبهایمان را آبی کنیم
بیا در کنار دریا همراه با پرستوهای عاشق
عشق ماندنی است. 
تو که دستهایت
برترین کلام را که دوست داشتن است
تعلیم می دهد
و صدای قلبت
رگهای مرا بیدار می کند
اندوه را تعریف کن
ای سپیده محصور
که در پیکرت روح حساس ابریشم ها جاریست
و هیچ کس جز من
رنگ چشمانت را نشناخته
و عشق را تفسیر کن
در پریشان سکوتت
زمانی که خیابان
رنگ چشمان تورا می گیرد
و درختان نامت را
نجوا می کنند
و من خاطرات ناچیز بودن را
در لبخندی
به کوچه تاریکی می بخشم
و به دری می کوبم
که تو می گشایی
تنها عبور
ستاره ای که شب را می شکند
از آسمان ها
می گذرم
دستهایت را می گیرم
و به خورشید می رسم 
| Design By : Pichak |
سکوت صدایی ندارد! فقط هوای تو را دارد که در بکری لحظه هایش تو چه ها که نمی اندیشی... به خود خدا... به خودت و خدا... و به آن چه می خواهد خدا... این هدیه سکوت است که تو می بینی فقط خدا مانده و تو و هزار معجزه در انتظار تجلی.... پاداش سکوت, بارش رحمت الهی را وعده می دهد سکوت کن! و آنچه را که تا کنون به آن عشق نورزیده ای تصور کن از صدای سکوت پند بگیریم........ تمامی دل نوشته هایم را به تو تقدیم می کنم که بهترین هستی و با بودنت به من معنا دادی یاعلی
