دست ها بالا بود باز هم مانند همیشه در یاد و خاطر منی ساحلم
هر کسی سهم خودش را طلبید
سهم هر کس که رسید ،
داغ تر از دل ما بود
ولی
نوبت من که رسید سهم من یخ زده بود !
سهم من چیست مگر !
یک پاسخ
پاسخ یک حسرت !
سهم من کوچک بود
قد انگشتانم
عمق آن وسعت داشت
وسعتی تا ته دلتنگی ها
شاید از وسعت آن بود
که بی پاسخ ماند!
نوشته شده در دوشنبه 89/3/31ساعت
7:51 صبح توسط ایمان نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
ایمان
سکوت صدایی ندارد! فقط هوای تو را دارد که در بکری لحظه هایش تو چه ها که نمی اندیشی... به خود خدا... به خودت و خدا... و به آن چه می خواهد خدا... این هدیه سکوت است که تو می بینی فقط خدا مانده و تو و هزار معجزه در انتظار تجلی.... پاداش سکوت, بارش رحمت الهی را وعده می دهد سکوت کن! و آنچه را که تا کنون به آن عشق نورزیده ای تصور کن از صدای سکوت پند بگیریم........ تمامی دل نوشته هایم را به تو تقدیم می کنم که بهترین هستی و با بودنت به من معنا دادی یاعلی
سکوت صدایی ندارد! فقط هوای تو را دارد که در بکری لحظه هایش تو چه ها که نمی اندیشی... به خود خدا... به خودت و خدا... و به آن چه می خواهد خدا... این هدیه سکوت است که تو می بینی فقط خدا مانده و تو و هزار معجزه در انتظار تجلی.... پاداش سکوت, بارش رحمت الهی را وعده می دهد سکوت کن! و آنچه را که تا کنون به آن عشق نورزیده ای تصور کن از صدای سکوت پند بگیریم........ تمامی دل نوشته هایم را به تو تقدیم می کنم که بهترین هستی و با بودنت به من معنا دادی یاعلی
