دوری نمی گذارد برای گیسوانت جشنی بر پا کنم تقدیم به تو که همه هستی ام شدی
که گیسوانت را یک به یک شعری می باید
ستایشی می باید
تک تک گیسوانت را می شناسد قلبم
انگاه که در گیسوانت محو می شوم فراموشم مکن
به خاطر بیاور که دوستت دارم
مگذار درین دنیای تاریک گم شوم
موی تواین سیاهی زیبا
همچون بال کلاغان راه را نشانم خواهد داد
به شرط انکه فاصله آنها را دریغ نکند
نوشته شده در دوشنبه 89/1/16ساعت
9:47 صبح توسط ایمان نظرات ( ) |
Design By : Pichak |