در انتهای حس غریبانه زن بودن در ابتدای جاده سنگلاخ تنهائی در ژرفنای کهکشان ناشناخته غربت با صدایت خود را یافتم ودر پناه گرمی کلامت غم غربت را فراموش کردم و آموختم در جنگل بی رحمی دنیا چگونه زنده بمانم حس آشنای عشق ومهربانی را در صدایت باز یافتم ودانستم در سیاهی شبهای غریبانه عزلت تنها تو پناهی وبس اکنون این پناه جوی دیرینت را در گوشه قلب مهربونت پناه ده که سخت در انتظارم. تو بهترین وزیباترین امید و انتظاری ساحلم پناهم توئی وبس
نوشته شده در پنج شنبه 89/2/9ساعت
9:2 صبح توسط ایمان نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
ایمان
سکوت صدایی ندارد! فقط هوای تو را دارد که در بکری لحظه هایش تو چه ها که نمی اندیشی... به خود خدا... به خودت و خدا... و به آن چه می خواهد خدا... این هدیه سکوت است که تو می بینی فقط خدا مانده و تو و هزار معجزه در انتظار تجلی.... پاداش سکوت, بارش رحمت الهی را وعده می دهد سکوت کن! و آنچه را که تا کنون به آن عشق نورزیده ای تصور کن از صدای سکوت پند بگیریم........ تمامی دل نوشته هایم را به تو تقدیم می کنم که بهترین هستی و با بودنت به من معنا دادی یاعلی
سکوت صدایی ندارد! فقط هوای تو را دارد که در بکری لحظه هایش تو چه ها که نمی اندیشی... به خود خدا... به خودت و خدا... و به آن چه می خواهد خدا... این هدیه سکوت است که تو می بینی فقط خدا مانده و تو و هزار معجزه در انتظار تجلی.... پاداش سکوت, بارش رحمت الهی را وعده می دهد سکوت کن! و آنچه را که تا کنون به آن عشق نورزیده ای تصور کن از صدای سکوت پند بگیریم........ تمامی دل نوشته هایم را به تو تقدیم می کنم که بهترین هستی و با بودنت به من معنا دادی یاعلی
