عشق و امید من همسر خوبم ساحل سلام

        وقتی به تو سلام می کنم، انگار که پنجره ای به سوی زندگی باز می شود، و من به زندگی سلام می کنم.

این روزها زندگی رنگ و بوی بهتری دارد ... چرا؟ ... تو می دانی بهانه ی زندگی من، تنها تو می دانی ...

وقتی تو را دارم، وقتی حست می کنم، وقتی حست را احساس می کنم،

و وقتی رضایت را در چشمان تو می خوانم اینگونه ام.

در سخت ترین لحظه ها هم اگر تو را اینگونه احساس کنم غمی ندارم.

غصه در من جایی ندارد، چرا که تو را دارم، وبا تو  می توانم بر مشکلات فایق آیم.

من از تو نیرو می گیرم، از تو جان می گیرم، از تو من می شوم، و با تو ما.

        صدایت نمی زنم، تا اسمت به گوش نامحرمان نرسد.

می دانی که تو را می خوانم، و همیشه به تو محتاجم، ای خوبترین.

برایم گفتی، باز هم بگو. بگذار تا بدانم، من از تو می آموزم، تا چگونه زندگی کنم،

چگونه مهر بورزم، و چگونه به عهد خود وفادار بمانم ... با من بمان ... ای خوب من با من بمان ...

من به تو محتاجم، بمان ... می خواهم لحظه لحظه های عمرم را با تو باشم.

می خواهم به تو، و فقط به تو بیندیشم، و از تو بگویم، ای خلقت بی همتای خدای متعال.

        وقتی به تو فکر می کنم و از تو می گویم، کلمات بی اراده از دلم جاری می شوند، و جملات را می سازند.

اما کلمات، همه ی آنچه در دلم نهفته است را نمی گویند. آنچه در دلم نهفته است

فقط تو می دانی و بس، و برایم همین کافیست که تو بدانی از چیزی که فقط متعلق به توست.

همیشه بخوان عزیز من، از دلم بخوان، من از تو می گویم همیشه، حتی اگر نگویم، و ننویسم ...

        همیشه خوب من، مثل همیشه از تو بود، برای تو.

فقط گوشه ای از آنچه که متعلق به توست. می خواهمت، با همه ی وجودم.

... تو را چشم در راهم ...

خدایا، همیشه مهربانم را به تو می سپارم